Bergen verzet door dagelijks keien te verplaatsen

En we hebben zeker bergen verzet, de afgelopen 2,5 bouwweken! Met veel enthousiasme van alle vrijwilligers mag het resultaat er wezen! Helaas is er een tijd van komen en een tijd van gaan en dat laatste was voor mij de afgelopen week ook het geval. Ik heb enorm genoten van alles wat ik heb gezien en meegemaakt. Het waren lange dagen maar door de positieve sfeer en inzet van iedereen heb je dat niet eens door. Je krijgt er zelfs energie van!

Nu weer back to the reality; dat is even wennen! De jetlag heeft zijn intrede gedaan en de kou maakt het er niet makkelijker op. Maar snel even terug naar de afgelopen dagen om het warme gevoel vast te houden.


Op de vrijdag van bouwweek twee hebben we voor het eerst de bonuspakketten geïnventariseerd. Iedereen die tien dagen had gewerkt, mocht aangeven wat hij/zij wilde: een voedselpakket, hygiënepakket, een kinderpakket of een rugzak. 14 Mensen hadden al 10 dagen gewerkt en het voedselpakket was verreweg het populairst. Maar liefst 10 in totaal! Daarnaast twee hygiënepakketten en twee rugzakken.

Samen met Christel en Lena hebben we 10 zakken met 5 Libra´s rijst gevuld, 10 zakken met 5 Libra´s bonen, 10 zakken met 5 libra´s suiker en 10 zakken met 5 libra´s bloem. Een libra is ongeveer 450 gram dus op maandag ochtend van week drie zaten we met 90 kilogram voedsel in een taxi die het gewicht maar net kon dragen. Halverwege nog wel even de banden opgepompt anders hadden we het misschien niet gered. Echt geweldig hoe dat hier allemaal werkt.

Na overleg met de lokale bevolking hadden we afgesproken dat we ´s ochtends de pakketten zouden uitdelen en niet ´s middags. Dit was achteraf niet heel handig want ondanks de inzet en enthousiasme van de afgelopen 10 dagen, gingen de meeste met het voedselpakket naar huis om vervolgens de rest van de week niet meer terug te komen. Dan blijkt toch maar eens hoe belangrijk voedsel hier is door de armoede die er is.

Zoals ook in week twee hebben we in week drie ook een dag Nederlands gekookt. Helaas was de hutspot niet zo´n succes als de Hollandse pasta met tomatensaus. Aangezien de lunch de eerste, en vaak ook de enige maaltijd van de dag is, gaat het voornamelijk om kwantiteit en niet om kwaliteit. En geef ze eens ongelijk als er zo hard wordt gewerkt. Dus ik denk dat we de pannenkoeken maar moeten overslaan en iets anders moeten verzinnen!

Nu weer terug in Nederland denk ik met een grote glimlach terug aan de afgelopen weken en zal ik vanuit Nederland zeker mijn steentje bij blijven dragen aan de stichting en het project.

Groeten Anke