zondag 10 februari 2013

Voorbereiden en verwerken

Nicaragua vanaf boven
Nicaragua vanaf boven gezien
Met het vliegtuig van Managua naar Puerto Cabezas is een hele ervaring. De constante worsteling tussen angst en verbazing zorgt voor adrealine in je lijf. Met het kleine vliegtuig blijf je laag vliegen waardoor je het hele land onder je voorbij ziet razen. Eerst een groot deel rode aarde, stoffige vlakten met groene bomen en her en der een hutje.

Van boven erg rustig en vredig. Het tweede deel van de vlucht zien we de jungle onder ons verschijnen. Het typische amazone plaatje. Dichte bossen met daarmidden in kronkelende rivier. En als laatste deel tijdens het zakken zien we voor het eerst de plek van bestemming. Rode stoffige wegen met over hutjes. Hutjes van hout, hutjes van steen, hutjes op palen, hutjes van platen, hutjes, hutjes. Het idee van een razende orkaan over dit land is angstaanjagend, je ziet alles al door de lucht vliegen.

Puerto Cabezas
Puerto Cabezas

Als we de veilig aan de grond staan kunnen we letterlijk ons niewe avontuur inlopen. Het vliegtuig loopt leeg en iedereen maakt zijn weg over een grasveld naar het blauwe huisje met de palmbomen. Vanaf dat moment gaat alles heel snel. Voor de vrijwilligers die direct uit Nederland aankomen is er veel tijd nodig om te verwerken wat we zien. Een kleurige, wilde, stoffige, tropisch warme, vreemde plek, en elke keer als je op straat komt kijken de mensen met grote ogen naar je. Met 13 man wonen we in huis en iedereen zoekt zijn bedje en plekje.
Het is vreemd om terug te denken aan die eerste dagen omdat we ons na een week hier al zo thuis voelen.
presentatie van het ontwerp aan de wijk
De eerste week stond dus in het teken van verwerken van onze nieuwe thuis de komende 4 maanden maar ook in het teken van voorbereiden. We zijn in teams uit elkaar gegaan (educatieteam, bouwteam) om de start van het project te bespreken, oude projecten te bezoeken en natuurlijk het nieuwe terrein te bekijken en de mensen uit de wijk el caminante te ontmoeten. Vooral dat laatste heeft grote indruk op ons gemaakt. De presentatie van de bouwtekeningen aan de wijk. Mensen waren afwachtend, benieuwd en misschien zelf een beetje zenuwachtig (en wij ook). Beide partijen vonden elkaar even interessant dus veel gluren en glimlachen. 

bewoners van de wijk El Caminante

Aanstaande maandag gaat het echte werk beginnen. We staan dan allemaal op de bouwplaats om te helpen bij de door het bouwteam ontwikkelde training om te kijken waar onze nieuwe bouwjongens in staat toe zijn en waar ze nog kunnen ondersteunen. Zaagles, meetles en timmerles. Ook zijn we erg benieuwd of onze technische kaarten (soort van ikea stappenplan) begrepen worden.
laatste klusjes voor los pipitos (voorgaand project)
Echter voordat het maandag werd hebben we eerst een stukje nuttige teambuilding gehad. In één dag hebben we het vorige project geschilderd, tonnen hout weggesleept, de brandende zon doorstaan, tot zonsondergang gewerkt en daarna tot zonsopgang de zwoele Nicaraguaanse nacht door gedanst.

Rosemary Vonk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten