![]() |
| Nicaragua vanaf boven gezien |
Van boven erg rustig en vredig. Het tweede deel van de vlucht zien we de jungle onder ons verschijnen. Het typische amazone plaatje. Dichte bossen met daarmidden in kronkelende rivier. En als laatste deel tijdens het zakken zien we voor het eerst de plek van bestemming. Rode stoffige wegen met over hutjes. Hutjes van hout, hutjes van steen, hutjes op palen, hutjes van platen, hutjes, hutjes. Het idee van een razende orkaan over dit land is angstaanjagend, je ziet alles al door de lucht vliegen.
Als we de veilig aan de grond staan kunnen we letterlijk ons niewe avontuur inlopen. Het vliegtuig loopt leeg en iedereen maakt zijn weg over een grasveld naar het blauwe huisje met de palmbomen. Vanaf dat moment gaat alles heel snel. Voor de vrijwilligers die direct uit Nederland aankomen is er veel tijd nodig om te verwerken wat we zien. Een kleurige, wilde, stoffige, tropisch warme, vreemde plek, en elke keer als je op straat komt kijken de mensen met grote ogen naar je. Met 13 man wonen we in huis en iedereen zoekt zijn bedje en plekje.
Het is vreemd om terug te denken aan die eerste dagen omdat we ons na een week hier al zo thuis voelen.
![]() |
| presentatie van het ontwerp aan de wijk |
Aanstaande maandag gaat het echte werk beginnen. We staan dan allemaal op de bouwplaats om te helpen bij de door het bouwteam ontwikkelde training om te kijken waar onze nieuwe bouwjongens in staat toe zijn en waar ze nog kunnen ondersteunen. Zaagles, meetles en timmerles. Ook zijn we erg benieuwd of onze technische kaarten (soort van ikea stappenplan) begrepen worden.
Echter voordat het maandag werd hebben we eerst een stukje nuttige teambuilding gehad. In één dag hebben we het vorige project geschilderd, tonnen hout weggesleept, de brandende zon doorstaan, tot zonsondergang gewerkt en daarna tot zonsopgang de zwoele Nicaraguaanse nacht door gedanst.





Geen opmerkingen:
Een reactie posten