Midden Amerikaanse (timmer) geluiden....

Door Pim van Campen

Ik kijk op van mijn werk en grote druppels zweet vallen op mijn bril. Daar is weinig tegen te doen met deze temperaturen en de brandende zon recht boven je. Op de achtergrond geluiden van de zaagmachine en ik hoor dat deze wel eens geslepen mag worden. Iets verder roept iemand om clavo´s de cinco...

Ik kijk om me heen naar alles wat er hier vandaag gebeurt. Er zit een groep werkers op het dak. Ze leggen de laatste hand aan het zinkwerk. Ik zie dat het goed gaat en de jongens werken lekker door. Elias en Chuky werken aan de laatste planken van de gevel. ''Yeh..Yeh..'' zegt Chuky, ''right there....'' Elias tekent af en daar komt de zaag. Ik denk dat de gevel deze dag ook dicht is. Mooi zo!!

Drie andere jongens zijn begonnen met schilderen. Er komt creme op de gevels met witte lijsten om de ramen en deuren. Er is samen over gesproken en het is prachtig in combinatie met het blauwe dak. De eerste module staat vandaag in de verf.

Verderop instrueert Pedro de jongens, met gebaren en in de miskito taal, over hoe je de toilet opbouwt. Hij ziet me kijken en steekt even zijn duim omhoog. En ik denk: ''Mooi, daar zijn geen problemen!''

Binnen in module 1 staat een jongen de vloer te vegen. Al het aftimmerwerk aan de binnenzijde is klaar. De vloer is geschilderd en alle deuren zitten er in. Nu alle rommel en rest afval eruit en schoonmaken.

Terwijl ik leun op mijn schep besef ik me dat we waarschijnlijk toch alles af krijgen. Misschien besefte ik het te weinig maar nu ik hier sta dringt het volledig door. Ik krijg kippevel op mijn armen en overzie de bouwplaats:

De toilet gaat erg snel en dat komt dik in orde. De keuken is deze zaterdag voor het eerst in gebruik genomen. Het was wel even wennen voor de dames maar ze zijn er erg blij mee. (ja, vrijwilligers...je kent het niet meer terug hier) Module 1 is binnen dus klaar, en module 2 volgt erg snel dit voorbeeld. De buitenkant is zo goed als klaar. Alle deuren zitten er in. De daken zijn dicht. De watertoren staat. We hebben de rolstoelopgang klaar. De waterleidingen liggen erin en van de week wordt de laatste hand gelegd aan de elektra.

Er is tussendoor nog een technische ruimte/bodega gebouwd onder module 2. En onze grote 'waterman' is in het gebouw bezig om de pomp te instaleren. Zal het dan na een aantal maanden eindelijk lukken om water te pompen? Elke dag werken we nu met ongeveer 35 mensen keihard om alles af te krijgen. We hebben een geweldige sfeer op de bouw. Af en toe iemand die zingt, en vervolgens een reactie daarop. Het geroep om spijkers of om water. ''Mescla, mescla...!!!'' als er weer cement gemengd moet worden. Of het gefluit van jongens naar de schone natuur (wat af en toe voorbij wandelt)

Ik hoor wat gezoem en dan ineens geplons... de pomp draait!!! Er komt water uit!! ''Yes", denk ik. "Dat klinkt goed." Na heel veel gepraat, gebel, gezeur, druk uitoefenen en nog veel meer gebel, komt er dan eindelijk water uit onze pomp. Ik werd al vertrouwd met dat stuk cement wat er doelloos stond te staan. Maar nu wordt het anders. Heerlijk helder fris water, puur natuur, drinkwater voor de wijk. Zonder dat ze daar heel lang voor moeten lopen. Ze hoeven het water niet meer te koken of er pillen in doen. Nee, gewoon naar de school, je flessen vullen en hupsa, opdrinken...

Deze wijk had geen pomp waar drinkbaar water uit kwam. Dus dit is een grote aanwinst en iedereen kijkt er naar uit. Persoonlijk had ik er mijn kleine projectje van gemaakt (ik wilde ook een projectje, zoals alle vrijwilligers). Ik heb de waterhaal-plaats gemaakt: Een muur met drie kranen en een betonnen opzet stuk voor de emmers. Een gootje voor het vuil en het gemorste water.

Maar we konden het nog niet gebruiken omdat er geen water was. Maar nu gaat het gebeuren. Ik hoor het water kletteren en de pomp gaat verder de diepte in. Hij gaat bijna dertig meter naar beneden en dan moet hij een poosje doorpompen om te spoelen. Het water wordt helderder en schoner...

Het geluid van het vallende water is prachtig. Vaak ben je dan bij een waterval, tijdens een vakantie. Noem de watervallen in Noorwegen, die zijn geweldig mooi. Op voettochten door Alaska hoor je vaak water lopen, soms van een gletsjer of van smeltend ijs. De natuur is prachtig en ongelofelijk... Maar nu, met deze hete zon, zweet wat met straaltjes naar beneden komt, stof en droogte, de geluiden van hamers en zagen, klinkt dit klaterende water mij als muziek in de oren. Wat een geweldig geluid....

Ik mag nog één week werken hier met 'onze' mannen. Ook ík zal dan vertrekken. Ik was hier eind november gekomen en nu eind maart ga ik weer weg. Maar er het verschil is: Nu staat er echt wat! Een spliternieuwe basisschool. En dat hebben we samen gedaan met alle vrijwilligers uit Nederland en de werkers hier. Het is geweldig!

En zoals Erwin eerder schreef: "nog een klein eindje te gaan."
Inderdaad....nog een paar dagen werken.