Door Willemien Aalbers
Nog precies 1 dag heb ik de tijd om hier te werken en dan ben ik hier al weer bijna 4 weken. Een mooi moment om terug te kijken en wat te vertellen over de keuken, mijn projectje binnen het project van de school.
Als de kinderen hier naar school gaan wordt er tussen de middag voor hen gekookt door een paar vrouwen. Normaliter gebeurde dat onder een afdakje op palen. Er zijn wat houten planken bevestigd als een soort aanrecht en in het midden staat een grote bak met zand van ongeveer 80 cm bij 150 cm. Op het zand wordt een vuurtje gestookt tussen 2 betonnen stenen waarop een megapan rust. Restafval van het eten wordt in een momenteel droog gelegen sloot erachter gedeponeerd.
Je kunt gerust zeggen dat het een minimum aan faciliteiten is.
Daar wilden we wat aan doen, mede omdat de school dan voedsel kan krijgen van het World Food Program, mits er een enigszins degelijke keuken aanwezig is. Gratis eten is natuurlijk super!
Pim had bedacht dat die keuken een mooi project voor mij zou zijn, in de hoop dat ook binnen 4 weken te kunnen realiseren. Op de eerste werkdag dat ik aankwam op de bouw had Pim al een uitzetraam getimmerd en konden we aan de slag om een fundering uit t
e graven. Dit valt hier niet mee in de harde kleigrond. Het betekent met veel mankracht met behulp van schoppen en pikhouwelen de grond afbikken en uitscheppen. Ik ben er al snel achter gekomen dat we hier alleen levende graafmachines, betonmixers en zaagmachines hebben. Het enige elektrische gereedschap is een boormachine, waarmee we soms dan nog met behulp van steenboren in hout moeten boren, omdat de houtboren vaak te kort zijn.
Even terug naar de keuken, wat ik in eerste instantie steevast kookplaats noemde, aangezien de vergelijking met Nederland nog sterk in mijn hoofd zat.
Met veel plezier heb ik een ontwerp gemaakt voor zowel de binnen als de buitenkant van het gebouw. Dit in samenspraak met de wensen en gebruiken van de vrouwen die daar vaak koken. Logistiek gezien zijn er een aantal dingen op grond waarvan de indeling bepaald is, dingen die ik thuis niet van te voren had kunnen bedenken. De muren zijn bijvoorbeeld ongeveer 115 cm hoog, waardoor het een open karakter blijft houden. Dit is nodig omdat er op hout vuur gekookt wordt en de warmte en rook er uit moet kunnen.
Nog precies 1 dag heb ik de tijd om hier te werken en dan ben ik hier al weer bijna 4 weken. Een mooi moment om terug te kijken en wat te vertellen over de keuken, mijn projectje binnen het project van de school.
Als de kinderen hier naar school gaan wordt er tussen de middag voor hen gekookt door een paar vrouwen. Normaliter gebeurde dat onder een afdakje op palen. Er zijn wat houten planken bevestigd als een soort aanrecht en in het midden staat een grote bak met zand van ongeveer 80 cm bij 150 cm. Op het zand wordt een vuurtje gestookt tussen 2 betonnen stenen waarop een megapan rust. Restafval van het eten wordt in een momenteel droog gelegen sloot erachter gedeponeerd.
Je kunt gerust zeggen dat het een minimum aan faciliteiten is.Daar wilden we wat aan doen, mede omdat de school dan voedsel kan krijgen van het World Food Program, mits er een enigszins degelijke keuken aanwezig is. Gratis eten is natuurlijk super!
Pim had bedacht dat die keuken een mooi project voor mij zou zijn, in de hoop dat ook binnen 4 weken te kunnen realiseren. Op de eerste werkdag dat ik aankwam op de bouw had Pim al een uitzetraam getimmerd en konden we aan de slag om een fundering uit t
e graven. Dit valt hier niet mee in de harde kleigrond. Het betekent met veel mankracht met behulp van schoppen en pikhouwelen de grond afbikken en uitscheppen. Ik ben er al snel achter gekomen dat we hier alleen levende graafmachines, betonmixers en zaagmachines hebben. Het enige elektrische gereedschap is een boormachine, waarmee we soms dan nog met behulp van steenboren in hout moeten boren, omdat de houtboren vaak te kort zijn.Even terug naar de keuken, wat ik in eerste instantie steevast kookplaats noemde, aangezien de vergelijking met Nederland nog sterk in mijn hoofd zat.
Met veel plezier heb ik een ontwerp gemaakt voor zowel de binnen als de buitenkant van het gebouw. Dit in samenspraak met de wensen en gebruiken van de vrouwen die daar vaak koken. Logistiek gezien zijn er een aantal dingen op grond waarvan de indeling bepaald is, dingen die ik thuis niet van te voren had kunnen bedenken. De muren zijn bijvoorbeeld ongeveer 115 cm hoog, waardoor het een open karakter blijft houden. Dit is nodig omdat er op hout vuur gekookt wordt en de warmte en rook er uit moet kunnen.
Het dak is a-symetrisch van vorm, waardoor het past bij veel van de 
daken in de omgeving. Ter plaatse bedenk je waar de lange kant moet komen met een overstek als schuilplaats voor de kinderen tegen de zon en de regen. Ter plaatse voel en vraag je ook waar meestal de wind vandaan komt en wat dus een handige plaats is om te koken, zodat de rook niet in de keuken waait, maar eruit.
daken in de omgeving. Ter plaatse bedenk je waar de lange kant moet komen met een overstek als schuilplaats voor de kinderen tegen de zon en de regen. Ter plaatse voel en vraag je ook waar meestal de wind vandaan komt en wat dus een handige plaats is om te koken, zodat de rook niet in de keuken waait, maar eruit. Verder houd je rekening met waar het voedsel het veiligst is als er een hoosbui langskomt. Dingen waar wij in Nederland op deze manier absoluut geen rekening mee houden. Toch groei je snel hierin mee als je eenmaal hier bent, goed kijkt hoe de dingen gaan en je daar ook in kunt verplaatsen.
Ook is er een loop route voor de kinderen bedacht. Er zijn 2 “deuropeningen”. Aan de zijkant komen de kinderen binnen en kunnen daar hun handen wassen in een nog te maken langwerpige betonnen wasbak. Verderop krijgen zij hun bordje eten en verlaten de keuken weer via de andere deuropening. Zo krijgen we hopelijk geen chaos van klein grut in de keuken.
Dat het meeste van beton gemaakt moet worden, heeft te maken met het feit dat er niet veel te koop is en dat het ook
‘diefstalproof’ moet zijn.
Gaandeweg de bouw, werd er veel gepraat over de cocina en ik denk dat daardoor en in vergelijking met de eerdere kookplaats, deze kookplaats toch wel de titel “keuken” verdiend en ik vind dat we er trots op kunnen zijn!
Ik hoop dat er nog veel en lekker gekookt zal worden voor al deze leuke kinderen die we dagelijks tegenkomen op de bouw en in de wijk. Soms vechten ze om water voor je te halen of om een schep te bemachtigen om je te helpen. Soms komen ze onrijpe zure mango’s brengen en riskeren daarbij een uitbrander van een volwassene die vindt dat ze moeten blijven hangen tot ze rijp zijn. Vandaag kreeg ik van een jongetje hele kleine wit rozige peertjes, die een beetje smaakten naar radijs; lekker! Soms leren ze mij hun taal, Miskito of Spaans.
Voor deze kinderen doen we het en we hopen dat ze met een stabielere schoolgang een betere toekomst zullen krijgen.
Willemien
Ook is er een loop route voor de kinderen bedacht. Er zijn 2 “deuropeningen”. Aan de zijkant komen de kinderen binnen en kunnen daar hun handen wassen in een nog te maken langwerpige betonnen wasbak. Verderop krijgen zij hun bordje eten en verlaten de keuken weer via de andere deuropening. Zo krijgen we hopelijk geen chaos van klein grut in de keuken.
Dat het meeste van beton gemaakt moet worden, heeft te maken met het feit dat er niet veel te koop is en dat het ook
‘diefstalproof’ moet zijn.
Gaandeweg de bouw, werd er veel gepraat over de cocina en ik denk dat daardoor en in vergelijking met de eerdere kookplaats, deze kookplaats toch wel de titel “keuken” verdiend en ik vind dat we er trots op kunnen zijn!
Ik hoop dat er nog veel en lekker gekookt zal worden voor al deze leuke kinderen die we dagelijks tegenkomen op de bouw en in de wijk. Soms vechten ze om water voor je te halen of om een schep te bemachtigen om je te helpen. Soms komen ze onrijpe zure mango’s brengen en riskeren daarbij een uitbrander van een volwassene die vindt dat ze moeten blijven hangen tot ze rijp zijn. Vandaag kreeg ik van een jongetje hele kleine wit rozige peertjes, die een beetje smaakten naar radijs; lekker! Soms leren ze mij hun taal, Miskito of Spaans.
Voor deze kinderen doen we het en we hopen dat ze met een stabielere schoolgang een betere toekomst zullen krijgen.
Willemien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten