Van zaterdag tot dinsdag zijn Perry, Merel, Lena en ik eropuit getrokken om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van de bouw van een nieuwe school op een hele nieuwe lokatie: El Naranjal. De tocht – met erg goed weer - verliep per bus naar Waspam, waar we Emily zouden ontmoeten, een New Yorkse filmmaakster die op onze tocht meeging om het dorp en de bewoners te filmen. Vervolgens voeren we per boot naar onze eindbestemming. Het was een reis die ik en hopelijk ook de anderen niet snel zullen vergeten.
Zaterdag kwamen we met de bus tot Waspam. We werden met zijn vieren flink door elkaar geschut op de onverharde weg, die iets weg had van het maanoppervlak. De bus ging dan ook kaduuk en we vervolgden de reis op het dak van de volgende bus. In Waspam zelf bleek dat Emily nog niet geland was, ons contactpersoon padre Floriano op een missie was en dat er die dag geen boten meer richting El Naranjal vertrokken. Balen!
Zondagochtend, inmiddels met Emily, hadden we na enkele wanhopige uren een boot kunnen regelen die ons naar El Naranjal kon brengen en de volgende dag ook weer terug. De tien uur durende trip die volgde, leidde ons over twee prachtige rivieren in ongerepte natuur. Onder een prachtige sterrenhemel kwamen we aan in El Naranjal, waar we hartelijk ontvangen werden door de lokale bevolking. Op een comfortabele plank vielen we met zijn vijven in slaap om de volgende ochtend wakker te worden in een wonderschoon dorp waar dieren tussen de mensen leven in een weelderige omgeving.
Maandag was in alle opzichten geslaagd. Perry en ik onderzochten de bouwtechniek van de huizen, materialen, ligging, omgeving en noem het maar op. We merkten op hoe veel materialen direct uit de omgeving eenvoudig in de gebouwtjes zijn toegepast: bamboe als vloer- en gevelplaten en bamboebladeren als dakbedekking. Rondhout direct uit het bos, maar ook gezaagd hout en golfplaten uit Waspam waren aanwezig. Zonder veel kennis en vernuft zijn de huisjes in elkaar gezet, maar daar kunnen wij ze straks bij helpen. 
Erg leuk en heel toevallig was dat we padre Floriano tegenkwamen in het lokale missiehuis. Daar werden door Lena en Merel vragen gesteld aan het gehele dorp met de padre als vertaler waardoor wij en de stichting meer duidelijkheid kregen over het plan van aanpak van de nieuwe school. Het is een ambitieus en zeer nobel project op een prachtige lokatie, sporadisch geteisterd door natuurgeweld. Dezelfde dag nog zijn we teruggevaren naar Waspam, waar we de laatste dag op een pick-up met Dakar-snelheid terugstuiterden naar onze thuisbasis Puerto Cabezas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten