Pascalle en ik zitten samen in het filmteam. We zijn hier in Puerto Cabezas om iedere twee weken een voortgangsfilmpje over het project uit te brengen. Ook werken we aan twee jeugddocumentaires.
Na meer dan 100GB aan materiaal te hebben geschoten en flink wat uurtjes in montagewerk gestopt te hebben, is het eerste voortgangsfilmpje bijna af.Ik vind het gaaf om te zien hoe snel alle teams hebben samengewerkt om zo snel iets neer te zetten. De eerste vloer ligt al en het metselen is begonnen. Pascalle en ik hebben alles vastgelegd. Aan het begin van het project was iedereen nog een beetje zenuwachtig wanneer er een camera op hen gericht stond. Ik heb nu het idee dat mensen er aan beginnen te wennen. Dat is top! Het is niet altijd leuk om voor de camera te staan. Daarom sta ik er achter. Lekker veilig.
De twee jeugddocumentaires geven ons de mogelijkheid om flink de Nicaraguaanse cultuur in te duiken. Zo zijn we op bezoek geweest bij scholen om het verschil tussen een ‘private’ en ‘public’ school te zien. De private school zag er erg goed uit en was bijna niet te onderscheiden van een doorsnee Nederlandse school. De public school daarentegen was erg vervallen en armoedig. Verder zijn Pascalle en ik bij een gezin op bezoek geweest waar we graag één van de twee jeugddocumentaires over willen maken. Deze mensen wonen in een klein golfplaten hutje. Zeer interessant om te zien. Ook zijn we gaan kijken bij de lokale honkbalclub.
De komende weken blijven wij de teams in hun hele proces volgen. Daarnaast gaan we hard aan de slag met de documentaires. Op de planning staat een bezoek aan het ziekenhuis. Ik heb verhalen gehoord dat het er daar behoorlijk heftig aan toe gaat! Spannend hoor! Pascalle en ik hebben ook een aapje geknuffeld. Echt wel lief.Al met al hebben wij het nog steeds fantastisch hier! We genieten van de mensen en de cultuur en kijken uit naar wat de komende weken ons gaan brengen.
Aron
